A Secret Weapon For بهرنگ علوی الهه حصاری
آقای علوی در کنار بازیگری، به عکاسی، نویسندگی و طراحی لباس و مدلینگ مشغول است، همچنین سفیر حمایت از کودکان کار و زنان بی سرپرست و برگزار کننده گالری و بازارچه های خیری هاست.همانطور که در مطالب بالا اشاره شده بهرنگ علوی بازیگری در سینما را با فیلم دیشب باباتو دیدم آید شروع کرد و در ادامه برای آثار سینمایی زیادی به ایفای نقش پرداخت. از متفاوتترین کاراکترهایی که بهرنگ به ایفای نقش آن پرداخت میتوان به شخصیت دایی اسد در فیلم شادروان کاری از حسین نمازی اشاره کرد.
بهرنگ علوی یکی از هنرمندانی است که به پوشیدن لباس های خاص علاقه مند است و گاهی این علاقه باعث ایجاد حواشی هم برای او شده است.
ملت همه بیکارند برید به زندگیتون برسید بابا اون وقت نداره بیاد پیامای شمارو بخونه که چراالکی خودتونو گول می زنید
بهرنگ علوی، بازیگر جوان و پرطرفدار ایرانی، با حضور در سریالهای تلویزیونی و فیلمهای سینمایی موفق توانسته است به محبوبیت زیادی دست یابد. او در ۲۶ تیر ۱۳۵۸ در تهران متولد شد و از سنین جوانی وارد دنیای هنر شد. علوی ابتدا کار خود را از تئاتر آغاز کرد و پس از آن به تلویزیون و سینما وارد شد. او با ایفای نقش در سریالهای پرطرفداری چون پایتخت، دورهمی، و پژمان شناخته شد و توانست توجه زیادی را به خود جلب کند. بهرنگ علوی با ایفای نقش در کمدیها، بهویژه در مجموعههایی که به طنز و موقعیتهای کمدی میپردازند، موفقیت زیادی به دست آورد.
مرور زندگی شخصی، کارنامه هنری، حواشی و حقایق او
دیوونتم عشقم..خیلی خوشتیپی.خوشگل و جذابم هستی.. خلاصه تکی..??????????
تا ابد عاشقتم، به امید روزی که بتونم از نزدیک شما رو ببینم.
علوی با بازی در سریال «هشت و نیم دقیقه» به کارگردانی شهرام شاهحسینی در نقش «فرزین» به شهرت رسید. این سریال در سال ۱۳۹۴ پخش شد و مورد توجه بهرنگ علوی تبلیغ مخاطبان قرار گرفت.
تنها کسی هستنک بازیشون رو قبول دارم ...واقعا عالی...ایشالا همیشه تو اوج بمونید?
بهترین گوشیهای میان رده سامسونگ + قیمت و مشخصات [آپدیت ۲۰۲۵]
بهرنگ علوی در تیم فوتبال هنرمندان هم بازی میکند و همیشه در این تیم در کنار بسیاری دیگر از هنرمندان فوتبال دوست دیده میشود.
اما سال ۱۳۸۶ در ۲۷ سالگی با فیلم «عیار ۱۴» به کارگردانی پرویز شهبازی بود که در یکی دو سکانس نگاه ها را به سمت خود جلب کرد
عکس؛ سفر در زمان؛ «آزاده نامداری در جشن تولد سادهِ دخترش»؛ اواخر دهه ۹۰